Simone Ruess - Pamiec przestrzeni

Człowiek organizuje przestrzeń i staje się częścią jej wewnętrznego porządku. Porusza się w niej i wówczas przestrzeń mająca swoją własną logikę zmienia się. Na jej rozkład składają się najróżniejsze elementy jak ściany, obiekty, człowiek – we wzajemnych względem siebie zmiennych relacjach czasoprzestrzennych.

Obecne na wystawie nitki, będące jednocześnie trójwymiarowymi rysunkami, rozciągnięte od podłogi do sufitu nakreślają ściany i kolumny. Wraz z przemieszczaniem się widza i zmianą perspektywy, „ściany nitek” ulegają defragmentacji, tworząc wrażenie innego miejsca. Przestrzeń staje się dynamiczna, niejako poruszona w całości. Podobne odczucia przestrzenne można zauważyć w lesie zimą, gdzie odległości między pniami drzew wydają się być zmienne.

Chciałam zwrócić uwagę, że rozkład i organizacja przestrzeni – w tym wypadku galerii jest złożonym systemem najróżniejszych układów. Otwieram fragmenty ścian tak by częściowo uwidocznić kryjące się za nimi pomieszczenia, regał, okna. Otwory w podłodze również zmieniają dynamikę przestrzeni i wrażenia związane z jej doświadczeniem. Nagle przestrzeń może stać się krucha - odsłonięte części pokazują umowność konstrukcji i statyki podłogi.

Interesuje mnie fantazja na temat tego co jest za ścianą. Czasem zastanawiam się, czy ruch w korytarzu mieszkania sąsiadów oddziałuje na inne pomieszczenia; czy dźwięki przesuwanego krzesła w sąsiednim mieszkaniu mają wpływ na atmosferę wnętrza mojego domu.

Człowiek często wierzy, że ściany zbudowane są „na zawsze”. Zapomina, że przestrzeń mogła kiedyś wyglądać inaczej i na przykład miała okna przez które wpadało światło dzienne. W trakcie pracy nad wystawą myślałam o pamięci przestrzeni oraz konstrukcji i atmosferze poszczególnych wystaw w tej samej, podlegającej ciągłym przemianom architekturze.

Simone Ruess

Kurator wystawy: Michał Jachuła